Στις καθημερινές του δραστηριότητες, κάποιος που πάσχει από αϋπνία, είναι αγχώδης, ευερέθιστος, ξεχνάει εύκολα και δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Εθνικού Ιδρύματος Διαταραχών του Υπνου των ΗΠΑ, περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες, αναφέρουν ότι είχαν αϋπνία για τουλάχιστον λίγες νύχτες κάθε εβδομάδα τον περασμένο χρόνο, ενώ το ένα τρίτο από αυτούς παραδέχτηκε ότι είχαν αϋπνία σχεδόν κάθε νύχτα.
Αν και η αϋπνία είναι η πιο συχνή διαταραχή του ύπνου, δεν θα πρέπει να θεωρείται μεμονωμένο πρόβλημα, αλλά μάλλον ένα γενικό σύμπτωμα, όπως ο πυρετός και ο πόνος.
Για να είναι η θεραπεία αποτελεσματική, θα πρέπει προηγουμένως να αποκαλυφθεί το αίτιο της αϋπνίας.
Οι μισές σχεδόν από τις περιπτώσεις αϋπνίας σχετίζονται με ψυχολογικά προβλήματα ή διαταραχές του συναισθήματος.
Τα αγχογόνα περιστατικά, η ήπια κατάθλιψη ή οι αγχώδεις διαταραχές είναι σε θέση να κρατήσουν αρκετούς ανθρώπους ξύπνιους τη νύχτα.
Με την κατάλληλη θεραπεία, όπως η φαρμακευτική αγωγή ή η συμβουλευτική παρέμβαση, μπορούν να βελτιωθούν τόσο ο νυχτερινός ύπνος όσο και η καθημερινή απόδοση.
Οι κατηγορίες
Οι γιατροί ταξινομούν την αϋπνία με κριτήριο τη διάρκεια των συμπτωμάτων: παροδική θεωρείται η αϋπνία που διαρκεί μόνο λίγες ημέρες, βραχυχρόνια θεωρείται εκείνη που διαρκεί λίγες εβδομάδες και μακροχρόνια εκείνη που επιμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Η αιτία της παροδικής και της βραχυχρόνιας αϋπνίας είναι συνήθως σαφής στον ασθενή, όπως η απώλεια ή ο χωρισμός από ένα αγαπημένο πρόσωπο, το άγχος σχετικά με ένα αναμενόμενο γεγονός (όπως ο γάμος, η δημόσια ομιλία, ο αρραβώνας, η αλλαγή οικίας), η αλλαγή της χρονικής ζώνης μετά από ταξίδι (jet lag) ή η δυσφορία που προκαλούν οι ασθένειες και οι τραυματισμοί.
Τα αίτια της χρόνιας αϋπνίας μπορεί να είναι η λήψη κάποιων φαρμάκων ή παθολογικές καταστάσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αϋπνία συχνά ανακουφίζεται μετά από αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγής ή αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου.
Μια συχνή μορφή επίμονης αϋπνίας είναι η επίκτητη αϋπνία.
Μετά από μερικές άγρυπνες νύχτες αρκετοί άνθρωποι έχουν την τάση να συσχετίζουν το περιβάλλον του υπνοδωματίου τους με την κατάσταση της αϋπνίας.
Οι διάφοροι τρόποι που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της στέρησης ύπνου -οι μικροί σύντομοι ύπνοι, η χρήση καφεΐνης, η λήψη αλκοόλ πριν από την κατάκλιση και η αποφυγή άσκησης- το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιδεινώνουν το πρόβλημα. Καθώς η αϋπνία χειροτερεύει, επιδεινώνεται και το άγχος που προκαλεί, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ενός φαύλου κύκλου, μέσα στον οποίο το άγχος για την αϋπνία και τις συνέπειες της, μετατρέπεται στο κύριο αίτιο της αϋπνίας.
Σε σπάνιες περιπτώσεις η αϋπνία ξεκινά στη νεογνική ηλικία και προφανώς οφείλεται σε ενδογενή ανωμαλία του μηχανισμού χρονορρύθμισης του ύπνου.
Οταν τα παιδιά παρουσιάσουν αϋπνία ο γιατρός οφείλει να ερευνήσει κακοποίηση ή άλλες τραυματικές καταστάσεις.
ΠΗΓΗ:http://woman.eportal.gr/v5/woman/staseisoz_zohs/2299oz_200508282299.php3
